به گزارش مشرق، دکتر محمد حسین محترم در یادداشت روزنامه کیهان نوشت:
«با مغالطه‌های سیاسی مثل مغالطه‌های فلسفی ذهن افراد را با یک چشم بندی و تردستی منحرف می کنند. باید قدرت تحلیل سیاسی را در جوان به وجود آورد که بتواند مغالطه را بشناسد و مچ مغالطه‌کننده را بگیرد».(رهبرمعظم انقلاب - مرداد ۸۵).
شاید برجسته‌ترین نمود سه مناظره برگزارشده را رویکرد فریبکارانه برخی کاندیداها با افکارعمومی دانست که باعث شد تا در هر برنامه و مناظره‌ای مجبور به مغالطه سیاسی و تناقض‌گویی‌های بیشتری برای توجیه عملکرد منفی خود روی بیاورند.
از میان مغالطه‌های فراوانی که یک کاندیدا با نامزد مکملش انجام دادند، فقط به سه مورد آنها اشاره می‌کنیم.
مغالطه اول: مقابل دوربین و چشم در چشم مردم از یک سو هم وعده می‌دهند و هم زیرمیز وعده های خود می‌زنند و از سوی دیگر ادعا می‌کنند به تمام وعده‌هایشان عمل کرده‌اند! این مغالطه و رویکرد پوپولیستی را چگونه باید توجیه کرد؟ در مناظره انتخاباتی ادعا کردند عده‌ای که شعار رشد ۲۶ درصدی به مردم می‌دهند، بگویند کجای دنیا توانسته چنین رشد اقتصادی داشته باشد؟
اولا باید گفت درهمین یک ادعا هم مردم صداقت را در شما نمی‌بینند چراکه تاکنون مردم از زبان هیچ‌کدام از نامزدهای این دوره از انتخابات نشنیده‌اند که وعده رشد ۲۶ درصدی داده باشند، اینکه «خود بگویید و خود بخندید» زیبنده رییس جمهوری اسلامی ایران نیست! کاندیدایی که وعده داده رشد اقتصادی را دوبرابر می‌کنم، رشد واقعی اقتصاد را حدود یک درصد می‌داند که قول داده آن را دو برایر می‌کند، نه اینکه ادعای رشد ۱۱ تا ۱۳ درصدی شما را مبنا قرار داده باشد که شما نتیجه وعده ۲۶ درصد را از آن می‌گیرید!
ثانیا شما که ادعای رشد۸ و۱۱ و۱۳ درصدی دارید باید پاسخ دهید که کجای دنیا که تحت تحریم هم نیستند، توانسته به چنین رشد اقتصادی برسد؟ جهت اطلاع ایشان می‌گوییم که ۱۴بهمن گذشته کمیسیون اروپا در گزارش خود اعلام کرد رشد اقتصادی کشورهای عضو منطقه پولی یورو، نسبت به سال قبل، از یک‌وشش دهم درصد به یک و هشت دهم درصد افزایش یافته و پیش‌بینی رشد اقتصادی برای سال ۲۰۱۷ کاهش می‌یابد.
یعنی رشد اقتصادی منطقه یورو فقط ۲ دهم درصد رشد داشته و امسال نیز کمتر هم می‌شود. شبکه خبری یورونیوز نیز میانگین رشد اقتصادی سال گذشته آمریکا را ۱.۶ درصد اعلام کرد.
ثالثا آقای روحانی ادعا کرده « سالهای قبل از سال ۹۲ سرمایه‌گذاری خارجی متوقف و منفی شد، ولی اکنون صدها شرکت و موسسه اقتصادی دنیا برای حضور در ایران مسابقه گذاشتند»!.برخلاف اظهارات آقای روحانی گزارش آنکتاد (کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل)که مرجع رسمی اعلام آمار جذب سرمایه خارجی در دنیا است، نشان می‌دهد میزان جذب منابع خارجی ایران در سال ۹۵، منفی و به یک دهم میزان مصوب کاهش یافته است. یعنی دولت یازدهم از بیش از ده میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار مصوب برای جذب سرمایه‌های خارجی در سال ۹۵، یک‌سال بعد از اجرای برجام و در اوج رفت و آمدهای هیاتهای سیاسی - تجاری غربیها به تهران، فقط یک میلیارد دلار ( ۱۰ درصد) جذب کرده در حالی که براساس آمار همین سازمان بین‌المللی دولت دهم در اوج تحریم‌ها در سالهای ۹۰ و ۹۱ بیش از ۹۳ تا ۹۵ درصد میزان مصوب را جذب کرده است.
آمار رسمی گمرک کشور نیز نشان می‌دهد حجم تجارت خارجی کشور در سال ۹۰ و در اوج تحریم‌ها ۱۰۸ و ۶ دهم میلیارد دلار بوده است اما در سال ۹۵ و یک‌سال بعد از اجرای برجام ۱۸و دو دهم میلیارد دلار نسبت به سال ۹۰ کاهش داشته است. خبرگزاری رویترز نیز همزمان با برگزاری مناظره سوم در گزارشی اعلام کرده از بیش از ۱۲ موافقتنامه نفت و گاز امضاء شده با تهران، هنوز هیچ‌کدام به علت برطرف نشدن تحریم‌ها وارد سرمایه‌گذاری خارجی نشده و حتی یک قرارداد آی پی سی هم تأیید نشده است. رئیس بخش اکتشافات و تولید شرکت نفتی توتال هم در نشست ماه گذشته مجمع نفت و گاز اتحادیه اروپا تاکید کرده « سرانجام همه چیز در باره توافقنامه‌ها و سرمایه گذاری در ایران به حرف ختم شده»!
رابعا آقای روحانی در اظهاراتی تاکید کرده بود«رشد اقتصادی ۸ درصدی در گرو به میدان آمدن و جذب۵۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی است».حال که نه تنها سرمایه گذاری خارجی را افزایش نداده‌اند، بلکه میزان آن کاهش هم یافته، باید پاسخ دهند با جذب فقط یک میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی و کاهش حدود ۲۰ درصدی حجم تجارت خارجی، رشد ۱۱درصدی ادعایی چگونه محقق شده است؟
مغالطه دوم: آقای روحانی ادعا می‌کند شهرهای زیرزمینی موشکی را نشان دادند تا برجام را برهم بزنند!. این سخن نشان می‌دهد وی در حالی که خود را متخصص امنیت ملی می‌داند، چقدر از شرایط حاکم بر جهان و ملزومات مذاکره با قدرتهای خارجی در این اوضاع پر تنش منطقه بی‌خبر است. اولا هرچند برنامه موشکی کشور در جهت اصل بازدارندگی انجام می‌شود و متاثر از برجام و غیر برجام نیست، اما آقایان اگر از مولفه‌های قدرت درک درستی داشتند، می توانستند این اقتدار دفاعی کشور را به عنوان پشتوانه قدرتمند و برگ برنده‌ای روی میز مذاکرات جلوی چشم ۱+۵ بگذارند و طرفهای مذاکره‌کننده را مجبور به پذیرفتن حقوق هسته‌ای ملت ایران بدون نابود کردن دستاوردهای هسته‌ای کنند، نه اینکه با دست خالی سر میز مذاکره حاضر شوند تا آنها تمام گزینه هایشان را روی میز بگذارند و آقایان از روی ترس مجبور به پذیرش زیاده‌خواهی‌های آنها شوند.
ثانیا این اظهارنظر را باید در جهت همان سیاست ضد دفاعی و اظهارات وزیرخارجه در دانشگاه تهران تلقی کرد که گفته بود امریکا با یک موشک می‌تواند ایران را نابود کند!. بیان چنین اظهاراتی که گویندگان آن مرعوب قدرت پوشالی امریکا شده‌اند و از ترس امریکا حتی اجازه پرتاب ماهواره صرفا علمی ساخت دانشمندان جوان داخلی را هم ندارند، خیلی جای تعجب ندارد، اما جای تعجب دارد که ادعای استراتژیست بودن در موضوع امنیت ملی و دیپلماسی را دارند.
چنین اظهاراتی از این جهت جای تعجب ندارد که در جلسه علنی ۲۳ تیر ۵۹ مجلس شورای اسلامی، مدعی چنین سخنانی، بطور رسمی خواستار انحلال زبده‌ترین تیپ ۱۲ هزار نفری ارتش یا «کلاه سبزها» شده و گفته بود«اینها خطرناک هستند»!
و یا براساس خاطرات رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت در بحبوحه جنگ برای انحلال تیپها و لشکرهای سپاه اتفاق نظر داشتند اما با تیزبینی به موقع حضرت امام(ره) و صدور حکمی از سوی ایشان برای مجهز شدن سپاه به نیروهای زمینی، هوایی و دریایی قوی، این حرکت ضد دفاعی کشور خنثی شد.
ثالثا متاسفانه آقایان همان‌گونه که در طول مذاکرات هسته ای با دادن آدرس های غلط مجبور به تسلیم برجام دیکته شده امریکا شدند، اکنون نیز برای حفظ برجامی که از سوی امریکا در معرض تهدید قرار دارد، باز به دادن آدرس‌های غلط روی آورده‌اند و از گذشته عبرت لازم را نگرفته‌اند.
رابعا نکته مهم این است که متاسفانه با دادن چنین آدرس‌های غلطی، برای کشور «فرصت‌سوزی» و برای امریکا «فرصت‌سازی» می‌کنند تا بر تشدید فشارهای خود علیه ملت ایران بیفزاید. اینکه از یک سو با چنین آدرس دادن‌های غلطی اقتدار دفاعی کشور را زیر سوال ببرید و از سوی دیگر مردم را از سایه جنگ بترسانید، معنی غیر از این ندارد که دشمن را ترغیب به حمله به کشور می‌کنید!، درحالی که دیگران را متهم و مردم را از رقبای خود با القاء سایه جنگ می ترسانید. لذا باید پاسخ دهید شما جنگ طلب هستید یا رقیبانتان؟؟؟
مغالطه سوم: ادعا می‌کنند رقیب ما می‌خواهد مثل دولت قبل زنان را در خانه زندانی کند و وسط خیابانها و پیاده‌روها دیوار بکشد و دختران و پسران را از هم جدا کند!؟
هرچند بیان چنین سخنانی از کم مایه بودن گوینده آن حکایت دارد و توهین به فهم و شعور مردم است، اما اولا چرا نمی‌گویند که دوستان آن روز و حامیان امروز خود آنها بودند که در دهه ۶۰ سنجاق و پونز را در پیشانی دختران فرو می‌کردند و این مقام معظم رهبری بود که آن زمان در مقابل آنها ایستادند و جلو دیوار کشی در دانشگاه‌ها را گرفتند. ثانیا کسی چنین ادعایی می‌کند که اکنون با سیاست‌های اقتصادی نادرستش و تعطیلی کارخانه‌ها نه تنها زنان، بلکه مردها را هم خانه نشین کرده است!.
ثالثا کسی چنین ادعایی را می‌کند که همسران رقیبانش استاد دانشگاه هستند و در جامعه حضوری فعالانه دارند، اما همسر خودش خانه‌دار است. لذا مغالطه کنندگان بعید است بتوانند به این راحتی زمین بازی را از مسائل و مشکلات اقتصادی مردم تغییر دهند و کارنامه منفی خود را بپوشانند.در عصر جریان آزاد اطلاعات مغالطه سیاسی و تحریف واقعیت‌ها به این سادگی‌ها عملی نیست و جوانان ما براحتی می‌توانند مچ مغالطه کنندگان را بگیرند. این مغالطه‌ها نشان می‌دهد آقایان از باخت صحنه شطرنج مناظره‌های انتخاباتی بسیار نگرانند.
